Galatasaray’ın Şampiyonlar Ligi’ndeki kuraları çekildiğinde en dişine uygun ve kenara 4, hatta belki 6 puan yazılacak takım olarak Anderlecht görülüyordu. Basınımızdan yıllardır alışık olduğumuz “şeker gibi” tabiri bu grupta herhalde ancak Anderlecht için söylenebilirdi. Ancak, herkesin unuttuğu bir gerçek var ki sadece Galatasaray değil, Türk futbolu ACINACAK bir halde!
Maçta da bunu bir kez daha gördük. Bir kez daha ihracatçı lig ithalatçı lige üstün geldi. Bir tarafta tarihinin en iyi jenerasyonlarından birini yakalamış Belçika’nın en formda takımı, bir tarafta da son 20 yılın en kötü performanslarını 5 yıla sığdırmış bir ülkenin takımı… Nitekim Anderlecht’in golü de yüksek ihtimalle birkaç sene içerisinde majör liglerden birinde izleyeceğimiz Praet’den geldi.
Türkiye’de her zaman var olan fakat son yıllarda kamuoyunun gözü önündeki kişi ve kurumlar tarafından da desteklenen cehalet, kendisini yine dev aynasında görmeye ve Avrupa futbolunda koşar adım ikinci halkadan üçüncü halkaya gittiğimizi insanlardan gizlemeye devam ediyor. Aslında bu kaçınılmaz bir “çözüm”, zira gerçeği kimsenin anlatacak hali yok, hamaset çok daha kolay.
Skor olarak olmasa da Galatasaray taraftarı da oyundan çok memnun olmasa gerek ki, golden hemen önce kendi oyuncularını yuhalamalar tribünlerden duyulmaya başlamıştı. İnsanlar Veysel Sarı, Burak Yılmaz gibi oyuncuların Şampiyonlar Ligi seviyesinde futbolcular olmadıklarının gayet de farkındalar. Herhalde Anderlecht’in golünde Selçuk ve Veysel’in yaptığı pozisyon hatasını da gördüler ki Selçuk çıkarken ciddi bir kesim tarafından yuhalandı.
Galatasaray’ın toparlanacağına ve diğer maçlarda daha iyi oynayacağına inanmak istemekle beraber Dortmund ve Arsenal karşısında şu oyunla işinin oldukça zor olduğunu da ayrıca belirtmeye gerek yok!
