Lebron James dün gece yine standart insanlar için inanılması güç istatistiklere imza attı. Her zaman yaptıklarından çok farklı olmayan işleri yine çok da zor değilmiş gibi yapmayı başardı.
Lebron’un en büyük şansı veya şanssızlığı Doğu Konferansı’nda olması. Şansı, konferansın zayıflığı nedeniyle finallere kadar hep ”tek başına” dahi olsa bir şekilde geçebileceği takımlarla karşılaşması. Şanssızlığı ise kariyerine tam beş final sığdırıp sadece ikisinde sonuca ulaşabilmesi. Çünkü her zaman söylendiği gibi tarih sadece kazananları hatırlar ve yazar. 2007, 2011 ve 2014 finalleri ne zaman hatırlansa kimse Lebron’un yeterince iyi olmayan bir takımda oynadığından veya koçlarının yetersizliğinden bahsetmeyecek. Akıllarda kalan tek şey Lebron’un kaybettiği ve asıl sazı eline alması gereken zamanda alamayışı olacak.
Bu yaz birçok kişiyi şaşırtarak Cleveland Cavailers’a gelen Lebron daha gelmeden önce açıklamıştı mektubunda. “Bir şampiyonluk sözü vermiyorum, bunun ne kadar zor olduğunu biliyorum. Henüz hazır değiliz. İmkanı yok.” Elbette köprünün altından çok sular aktı. Takıma Kevin Love katıldı, üzerine Timofey Mozgov, İman Shumpert ve J.R. Smith ekleri geldi. Cleveland Cavailers takımı şampiyonluğa gerçekçi gözlerle bakabiliyordu, sezonun ortalarından sonuna hatta playoffların başlangıcına kadar. Ancak onun üzerinden de çok zaman geçti ve Cleveland Cavailers şu anda playofflardaki en sorunlu takım görüntüsünde. K-Love sezonu kapatmış durumda. Kyrie Irving’i dizleri taşımıyor artık. Lebron yine kariyerinin büyük çoğunluğunda olduğu gibi takımını tek başına taşımak zorunda. Üstelik bu kez Lebron’u da vücudu taşıyamıyor. Hala fiziksel olarak çıkılması çok zor bir seviyede ancak eski korkutucu “süper kahraman” görüntüsünden uzak.
An itibariyle Cavs takımı seride 3-0 önde ve bu turu geçmelerine kesin gözüyle bakılıyor. Ancak finalde hiç alışkın olmadıkları bir panzehirle karşılaşacaklar. İç dış savunmayı çok iyi yapan, her açıdan üç sayılık basketler atabilen süperstarlar bulunduran, fiziksel olarak kolay kolay ezilmeyen bir takım bekliyor onları.
Cavs’in playoffların en iyi defansına sahip oldukları her istatistiki bilgi içeren sayfada karşımıza çıksa da bir ilüzyondan ibaret. Bu ilüzyonu oluşturanlar da karşılaştıkları takımlar elbette. Ne Cavs’in açıklarını ortaya çıkarabilecek süperstarlara ne de takım oyununa sahiptiler. Çok yaklaştıkları durumlarda ise kaçınılmaz olan sorunla karşılaştılar. Bir tarafta Lebron James vardı, diğerinde yoktu.
Peki finallerde ne bekliyor bizi. Lebron ve ekibi Golden State Warriors’u geçip şehrin 60 yıldır beklediği şampiyonluğu getirebilecek mi? Yoksa Lebron’un laneti yine her zamanki küstahlığı ile karşısında dimdik duracak mı?
Bunu tahmin etmek çok zor değil. Lebron 6. kez çıkacağı finallerde 4. kez kaybedecek. Şu anki görüntüde karşılarında kaybetme ihtimalleri milyonda bir gibi görünen bir takım var. Hiç mi şans yok derseniz eğer bir şans var. Kyrie İrving’in finaller başlayana dek dizlerini dinlendirmesi ve Lebron ile birlikte kendi standartlarının dahi çok üzerine çıkmaları. 4 gece 4 maç kendilerinden beklenenin çok üzerinde bir performans göstermeleri. Ve tabii ki de basketbol şansının yanlarında olması. Bana göre çok uzak hatta imkansız bir ihtimal ama gözlerim, imkansızın henüz geçilmemiş bir engel olduğunu görecek kadar çok izledi Lebron’u.
MEHMET TEZCAN GÜDEN
tezcan.guden@abcspor.com
