Maçı kale arkasındaki Fenerbahçe tribününden izledim.Sağolsunlar koruyucu fileyi de öyle yoğun sermişler ki üst tarafa, sahayı görmek bir hayli zordu!
Buna rağmen zor açıdan izleyebiliğim kadarıyla gözüme çarpan noktaları küçük başlıklar halinde aktarayım.
Bekir ve Kadlec ikilisi, kötüler miydi? Hayır. Ama şampiyon olması beklenen takımın defans göbeği sanki daha çok güven veren bir ikili olmalı.
Gökhan Gönül maç öncesi, Mehmet Topal da maç sırası sakatlıklarından dolayı fazla verimli olamadılar. Diego ise sert deplasmanlarda zorlanacak gibi gözüktü.
Emenike en uçtaki oyuncu olduğunda sanki rakip çift stoperin arasında kayboluyor. Arkası dönük top alıp, sağa sola servis yapmak, top alışverişlerinde bulunmak maalesef onun başarılı olduğu işler değil. Bir kaç haftadır savruk oyununa rağmen kanatlara geçtiğinde daha verimli oluyor.
Kuyt attığı gole rağmen, sanki halen Dünya Kupası sonrası eski Kuyt performansına ulaşmış değil gibi.. Bir kanat oyuncusunun daha fazla çizgiye inip rakip defansın dengesini bozması gerekir.
Haa, bu kadar olumsuz eleştiri sonrası şunu da belirtmeden geçmemek lazım. Fenerbahçe’nin isteğinde, arzusunda bir problem yok. Gayet te iyi mücadele ettiler. Ancak üretkenlik konusunda sıkıntı devam ediyor. Emenike’nin bireyselliği, Kuyt’un adam eksiltemeyen stili ve Diego’nun beklenen öldürücü pasları bir türlü atamaması üretken olamamanın başlıca sebepleri.
Şimdi fikstür nispeten daha kolay. En büyük tehlike bunun getireceği rehavet olur. Aynı ciddiyetle mücadeleye devam ederlerse problem olmaz. Önümüzdeki 6 hafta devre arasına kadar kilit kelime “ciddiyet” olacak.
