Toplum olarak sporu ve spor konuşmayı, hele hele futbol konuşmayı çok severiz.
Hatta diyebilirim ki, bu ülkede herkes bir teknik direktör kadar futbol bilgisine sahip olduğunu düşünür.
Her Türk teknik direktör doğar diye de şakayla genelleyebiliriz bile.
Maalesef hayatta futbolun ve sporun çok çok ötesine geçen durumlar var.
Memleket olarak da tam da bunları yaşadığımız günlerdeyiz.
Ihmalin asla göz ardı edilemeyeceği,mesleğin fıtratı olarak geçiştiremeyeceğimiz Soma felaketi yetmiş yedi milyonu yasa boğdu.
Sadece bununla da kalmayıp yürekleri sağlayan başka başka olaylar da gerçekleşti.
Hadi şimdi gel de top meselesi konuş?
Önce Başbakanlık müşaviri Yusuf Yerkel adlı Zat’ın korumalarca yere yatırılmış vatandaşa bir kaç kere tekme attığı iğrenç görüntüler gündeme oturdu ve yürekleri dağladı.
Yerdeki vatandaş ölen bir madencinin erkek kardeşiydi.
Çok acılıydı. Bir o kadar da endişeliydi.
Ne demiş olabilirdi ki Yusuf Bey’e ?
En fazla küfür ermiştir.
Böyle zamanda hoş göreceksin. Alttan alacaksın.
Sen maaşını o adamın ve ölen yakınının vergisiyle alan adamsın.
Ardından tüm dünyaya rezil olduğumuz görüntüler medyaya düştü.
Markete sığınan Başbakan vatandaşa tokat atıyor. Yumruk atıyor.
Yuh artık. Yuh.
Biz böyle bir ülke mi olacaktık?
Başbakan’ın arttik psikolojik durumu iyi değil. Görev yapmasına engel.
Türkiye Cumhuriyeti’nin bekası için reva görülen iktidar bu mudur?
Daha evvel de başbakanın bakan dövdüğüne dair iddialar da atıldı ortaya.
O gün hiç ihtimal vermemişdim ama bugün aynı şeyi söyleyemeyeceğim.
Bir 23 Nisan günü koltuğuna oturan çocuğa:
-Başbakan sensin, asarsın da kesersin de demişti.
Pek çok kimse bu sözün ardındaki haleti ruhiyeyi anlayamamıştı.
Şimdi de diyecek belki de:
-Ben devlet babayım. Babalar sever de döver de.
Devlet baba olmak kolay değildir. Her bünye kaldırmaz.
Bakın bunu iyi okuyun devlet baba nasıl olunur?
Şeyh Edibali`nin, Osmanlı Devleti`nin kurucusu ve damadı Osman Bey`e öğütleri:
Ey oğul sen artık beysin!
Bundan sonra öfke bize, uysallık sana.
Gücengenlik bize, gönül almak sana
Suçlamak bize, katlanmak sana.
Acizlik bize, hoş görmek sana
Geçimsizlik, anlaşmazlık bize, adalet sana.
Kötü söz, haksız yorum bize, bağışlamak sana…
Ey oğul, sabretmesini bil, vaktinden önce çiçek açmaz
Şunu da unutma; insanı yaşat ki devlet yaşasın.
Ey oğul, işin ağır, işin çetin, gücün kula bağlı
Allah yardımcın olsun…
Güçlüsün, kuvvetlisin, akıllısın, kelamlısın!
Ama; bunları nerede, nasıl kullanacağını bilmelisin.
Sabah rüzgarında savrulur gidersin.
Öfken ve nefsin bir olup aklını yener
Daima sabırlı, sebatlı ve iradene sahip olasın!
Dünya, senin gözlerinin gördüğü gibi değildir.
Bütün bilinmeyenler, fethedilmeyenler,
Görünmeyenler, ancak sen faziletli ve
Ahlaklı olursan gün ışığına çıkacaktır.
Ey oğul! Ananı, atanı say!
Bereket büyüklerle beraberdir
İnancını kaybedersen, yeşilken çöllere dönersin
Açık sözlü ol! Her sözü üstüne alma!
Gördüğünü görme! Bildiğini bilme!
Sevildiğin yere sık gidip gelme!
Ey oğul! Üç kişiye acı;
Cahil arasındaki alime,
Zenginken fakir düşene,
Ve hatırlı iken itibarını kaybedene.
Ey oğul! Unutma ki,
Yüksekte yer tutanlar,
Aşağıdakiler kadar emniyette değildir.
Haklıysan mücadeleden korkma…
O halde…
Ey oğul!
Her zaman doğruyu söylersen, insanlar sana güvenir.
Ey oğul!
İşleri söz verdiğin şekilde yaparsan insanlar sana saygı duyar.
Ey oğul!
Özün bir sözün bir ise olgunluğun ve olaylar karşısındaki duruşun, tavrın ve davranışların insanlara örnek olur.
İnsanlara kendilerini özel hissettirirsen, seni severler ve seni takdir ederler
Anladın mı?
Ey oğul!
Tabii ki hiç bir şey hayata gözlerini yuman madencilerimizin canlarından daha önemli olamaz.
Allah’tan hepsine rahmet,başta yakınları tüm ulusumuza başsağlığı dilerim.
