Maçın başında şöyle bir sahaya baktım. Soldan gidiyoruz örneğin, Dirar ya da Tolga orta yapmaya yelteniyorlar ama sol ayakları olmadığı için her seferinde sağ ayaklarına çekiyorlar topu. O sırada kaybedilen 2 saniyede zaten iş işten geçti. Rakip defans yerleşti.
Sağdan gittiğinde de durum farklı değil. Deniz Türüç’ün topu sola çekeceğini cümle alem biliyor. Bir tek Isla var kuvvetli ayağıyla pas/orta kesecek, o da maalesef isabet oranı konusunda problemli.
Gelelim göbeğe, Ozan bir kaç maçtır formsuz belli ki yıpranmış. Gustavo’nun başında oynadığı sürede ona yapışan Sedat var. Erol Bulut’un geçen hafta tutan taktiğini uygulamış Ankaragücü. Oyunu kurarken Gustavo top bile alamadı. Geriye bir tek Kruse kalıyor. O da bu sıkışıklıkta gerilere gelince ileride tek başına Vedat çırpınıyor. Peki söyleyin bana bu şartlarda Fenerbahçe nasıl pozisyona girecek, nasıl gol atacak? Hele Ersun Hoca da oyunu değiştirecek pek bir dokunuş yapmıyorsa.
Bir tek ikinci devrenin başında Emre girdiğinde pas trafiğimiz biraz hızlandı. En azından arkaya bir kaç kez adam sarkıtabildik ancak Emre sakatlanınca o aldatıcı baskı da bitti. Rakip iyice kapanınca ne Ferdi ne de Mevlüt ilaç olabildi. İşin kötüsü moral olarak futbolcuların sahadaki tükenişine şahit olduk. Esas canımızı yakan o oldu.
Peki başka bir şey soracağım, bu takım daha 3 hafta önce Başakşehir maçında şiir gibi top oynamıştı. Sonrasında Trabzon’a yenilirken de etkiliydi. E o zaman ne oldu da bu kadar etkisiz kaldı takım? Neden bu kadar kısır bir oyuna döndük? Takım fizik olarak bitemeyeceğine göre demek ki konsantrasyonla ilgili bir problem var. Belli ki son tartışmalar oyuncuları etkilemiş. “Bizi şampiyon yapmayacaklar” düşüncesi kafalarda yer etmiş. En olmaması gereken şey olmuş. Bunda hocanın, yonetimin ve bizlerin hepimizin suçu var.
Buna engel olmamız lazımdı ama olamadık. Vedat ve Gustavo’nun 4 sarı kart sınırında dolanmaları mücadelelerini etkiledi. Jailson’u stoper oynatma ısrarı bilmiyorum kaçıncı kez gol yememize yol açtı. Ozan yıprandı. Dirar ve Tolga’nın devşirme pozisyonları artık zarar vermeye başladı ve sonuçta “ligin en iyi topunu oynuyoruz” derken bir kaç hafta içinde zirveden uzaklaşmış olduk.
Böyle durumların tek ilacı sakin kalmaktır.
Haftaya Galatasaray maçı var. Kazanırsak tekrar potaya girer miyiz giremez miyiz bilemiyorum ama çok büyük yara aldığımız kesin. Haftaya kazanalım, bu büyük yaraya pansuman yapalım. Sonrasında iyileşir miyiz iyileşmez miyiz onu görürüz. Ama öncelikle futbolcuların “tükenen” kafalarını düzeltmek şart. Sonrasına bakacağız artık.
mail: alp.eralp@abcspor.com
twitter: @alperalp72
